Islоm dinidа nikоh tеng huquqli аyol bilаn erkаk o’rtаsidа erkin, iхtiyoriy tаrzdа, shаriаtdа bеlgilаngаn qоidаlаrgа riоya qilib tuzilgаn ittifоq bo’lib, bu ittifоq zаminidа оilа hаmdа er-хоtin o’rtаsidа huquq vа mаjburiyatlаr pаydо bo’lаdi. Bu mаjburiyatlаr shахsiy mulkiy hаmdа nоmulkiy huquq vа mаjburiyatlаrdаn ibоrаt. Shахsiy huquq munоsаbаtlаri esа er bilаn хоtin o’rtаsidа nikоh tuzilishi sаbаbli pаydо bo’lаdigаn

Alloh taologa hamdlar, payg’ambarlariga salomlar bo’lsin. Hech shak shubha yo’qki, arab tili dinimizning ajralmas qismidir. Shuning uchun olimlarimiz shariat ahli uchun bu tilni bilish zarur, deb hisoblashgan. Quyida ularning kitoblaridan gaplarini zikr qilamiz: Imom Faxruddin ar-Roziy aytganlar: “Shariatimizni bilish manbasi Qur’on va xabarlar (hadislar) bo’lib, ular arablarning tili, nahv va sarf qoidalariga ko’ra kelgan, shuning

Бизнинг тилимиздаги “қасам” ва “онт” сўзлари ўрнига араб тилида “қасам”, “ҳалиф” ва “ямин” сўзлари ишлатилади. “Ямин” сўзи “ўнг томон”, “ўнг қўл” маъноларини англатади. Арабларда қасамга “ямин” сўзи ишлатилишининг сабаби, уларнинг одатлари бўйича, кишилар ўзаро қасам ичишганида бир-бирларининг ўнг қўлидан тутиб туриб, қасам ичишганларидир. “Ямин” шаръий истилоҳда қуйидагича таъриф қилинади: “Аллоҳ таолонинг исми ёки у Зотнинг

Барчамизга малумки, Ўрта Осиё халқлари минг йиллардан бери ҳанафий мазҳабга амал қилиб келади. Аҳли сунна вал-жамоа саналган тўрт фиқҳий мазҳаб ичидан ҳанафий мазҳабига амал қилиш бизнинг диёрда вожиб даражасига етган. Шуни кўп уламолар таъкидлайдилар. Чунки бу минтақада бошқа мазҳаб олимлари ҳам, китоблари ҳам топилмайди. Масжидларимизда баъзи ўрта ёш намозхонлар такбири таҳрима, қўл боғлаш, оминни жаҳрий

        Islom o’zining munavvar nurlari ila jonajon yurtimizga kirib kelgach, sekin-asta bu zamin ilm o’choqlaridan biriga aylana boshladi. Yurtimizdan ko’plab ulamolar, din arboblari va matafakkirlar yetishib chiqib, tarix zarvaraqlarida o’chmas iz qoldirishdi. Ana shunday zotlardan biri, ,,Naqshbandiya’’ tariqati asoschisi Xoja Bahouddin Naqshband hazratlaridir.       Xoja Muhammad Bahouddin Naqshband quddisa sirruhu hijriy 718 sana, milodiy 1318

Маълумки ибтидоий жамоа тузумидан бошлаб никоҳ муносабатлари мавжуд. Илк даврда одамлар билар-билмас эр-хотин, ота-она, фарзанд туйғуларини ҳис қилиб, бир-бирлари орасида бурчларини ҳам бажарар эдилар. Оила бу ота-она, эр-хотин, фарзандлар ва қариндош-уруғлардан тузилган уюшма бўлиб, оила аъзолари ўртасида мулкий ва шахсий ҳуқуқ, мажбуриятларни вужудга келтиради. Оила, давлат ҳимоясидадир. Оиланинг давлатимизнинг келажагидаги ўрнига кенг баҳо бериб, асосий

Алломанинг тўлиқ исми Нуриддин Али ибн Султон Муҳаммад ал-Маккий ал-Ханафий бўлиб, “ал-Қорий” кунияси билан машҳурдир.”Ал-Қорий” номининг унга берилишига сабаб, у  Қуръони Каримни турли қироатларда ўқиш бўйича пешқадамлардан бўлган. Шунинг учун Мулла  ал-Қорий номи билан шухрат қозонган. Ҳофиз Саййид Абдулҳай ал-Китоний ( ваф. 1381 ҳ.) ўзининг “ат-Таратиб ал-идариййа ва ал-амалат ва ас-синаъат ва ал-матажир ва ал-ҳалат

Аллоҳ таолонинг ўзи Қуръони каримда бандаларига меросни бўлиб берди, “…Ота–оналарингиз ва фарзандларингиздан қайси бирлари сизлар учун манфаатлироқ эканини билмайсизлар. “(Шунинг учун мерос тақсими) Аллоҳнинг (ўзи) томонидан (белгиланди ва) фарз қилиб қўйилди. Албатта, Аллоҳ билимдон ва ҳаким Зотдир”[1] Мерос масалалари Аллоҳ таоло томонидан шундай аниқ баён қилиб берилганки, бундай тақсимотдан оиладаги ворисларнинг барчаси рози бўлади. Ва

Динни холис қилишга буюрган ва ихлосни суюкли бандалари қалбларига жойлаб қўйган ҳамда уни амалларнинг қабул бўлиши учун асос қилиб қўйган Аллоҳ азза ва жаллага комил ва беҳисоб ҳамд-у санолар бўлсин. Ихлосни таълим берган ва риёнинг офатларидан огоҳлантирган Набиййимиз соллаллоҳу алайҳи ва салламга, аҳли оилаларига ва асҳоби киромларига ҳамда қиёмат кунига қадар уларга яхшилик билан ергашувчиларга