Фиқҳ илмининг асоси “усулул фиқҳ ” муҳим илмлардан биридир.Зероки у фиқҳ масалаларининг манбасидир.Фуқаҳолар мужтаҳидларнинг шариъат аҳкомларини қай тариқа истинбот этганларини мазкур илм орқали билиб оладилар . Аввало “усулул фиқҳ ” қандай маънони англатишини билиб олайлик .

Аллоҳ таоло “Нисо” сурасида: «Ва етимларга ўз молларини беринг. Нопокни покка алмаштирманг. Уларнинг молларини ўзингизнинг молларингизга қўшиб еманг. Зеро, бу катта гуноҳ бўлур»[1], деган(2-оят).

Бизга яхши малулки Ислом шариати кишиларнинг жони, моли, обрў-эътибори, насл-насабини сақлашга катта эътибор қаратади.

Гуноҳи кабира деб айтилган зино ҳақида батафсил гапирадиган бўлсак, авваламбор зино ҳақида Қуръони Каримга ва ҳадиси шарифларга тўхталмоқлик лозим.

Ҳанафий мазҳабида намозда фотиҳа сурасидан сўнг “Омин”ни махфий айтмоқ намознинг суннатларидан биридир. “Омин”ни махфий айтмоқ суннат эканлиги ҳанафий мазҳабининг барча китобларида қайд қилинган.

“Тақлид” сўзи араб тилида, бирор нарсани бўйнига осиб олиш, мансабга таъйин қилиш, мажбурият юклаш, ўхшатиш, маъноларини билдиради. Ўзбек тилининг изоҳли луғатида эса, фаолиятда ўзгаларга эргашиш, ўзгалар намунаси асосида иш олиб бориш маъноларини билдириши келтирилган.

Ҳанафий мазҳабида намозда фотиҳа сурасидан сўнг “Омин”ни махфий айтмоқ намознинг суннатларидан биридир. “Омин”ни махфий айтмоқ суннат эканлиги ҳанафий мазҳабининг барча китобларида қайд қилинган. Жумладан Бурҳониддин Абул Ҳасан Али ибн Абу Бакр Марғилоний раҳматуллоҳ алайҳ “Ҳидоя” китобининг “Намознинг сифати” бобида қуйдаги матнни келтирадилар: وَ اذا قَالَ الامامُ: ولا َالضالِّين: قال: آمين، ويقولُها المؤتمُّ ويُخْفونَها Яъни: “Ва